Jak powstał bursztyn?

Bursztyn nazywany bałtyckim złotem powstał z żywicy wydostającej się ze zranień i pęknięć drzew. Posiada to swoją historię, która mówi o tym, że za pomocą wydostającej się z pni i gałęzi drzew żywicy, drzewa te stwarzały sobie ochronę, dzięki temu ochraniały te zranienia. Stanowiło to blokadę przed przedostającymi się przez te pęknięcia wirusami, grzybami czy zanieczyszczeniami. Drugim przypuszczeniem jest to, że mogła to być reakcja na zmianę klimatu i częste zmiany temperatur oraz nietypową aktywność wulkanów.

 

Jeśli mamy do czynienia z bursztynem nieprzezroczystym, oznacza to, że został uformowany wewnątrz pnia. Stopień przezroczystości zależy od ułożenia pęcherzyków gazu w masie bursztynu.

 

Jako drzewo macierzyste bursztynu uznawana jest sosna. Z powodu szybkiego rozwoju techniki oraz chemicznej analizy, w dzisiejszych czasach stwierdzono, że sosna nie mogła być drzewem życiodajnym dla bursztynu. Po dokładnej analizie uznano, że skład różni się od żywicy dzisiejszej sosny. Jej pochodzenie upatruje się w drzewach cedru i araukarii z rodzaju Agathis, których szczątków nie można było odkryć.

 

Żywica, która wydostała się na zewnątrz, przez jakiś czas była niezastygnięta. Stawało się to pułapka dla owadów, które po styczności z żywicą, z powodu jej lepkości nie miały szans się wydostać. Obecnie mamy możliwość oglądania tych okazów w takiej samej formie jak przed milionami lat.

 

W bursztynowym lesie często miały miejsce kataklizmy, które był przyczyną upadków wielu drzew. Jednak pozostająca na nich żywica zostawała w nienaruszonym stanie. To oznaczało, że przez pewien czas stwardniała żywica tkwiła w miejscu, w którym powstała.