Co to jest bursztyn bałtycki i czy zawsze jest tak samo nazywany?

Bursztyn bałtycki to przede wszystkim najszlachetniejszy minerał organiczny z żywic kopalnych. Na całym świecie występuje ponad w stu rodzajach, a jedną z jego odmian jest żywica, która pochodzi z gatunku nadmorskiej sosny pinus succinifera.

Bursztyn to inaczej skamieniała wydzielina, która powstała z wydzielanej przez drzewa iglaste żywicy. Dzięki temu zostało nazwane drzewem szpilkowym, a później zaliczone do gatunku sosny bursztynodajnej.

Nie ma jednoznacznej odpowiedzi, skąd się wzięło żywicowanie drzew w lesie bursztynowym. Prawdopodobnie wiązało się to z naturalnym rozwojem drzew lub gwałtownym ociepleniem oceanu. Są też teorie, że było to skutkiem wcześniejszych pożarów i chorób. Do najbardziej prawdopodobnych można jednak zaliczyć wulkanizm. Bursztyn można jednoznacznie zakwalifikować jako młodszy od skamieniałej żywicy.

W wielu bursztynach można znaleźć pozostałości nieżyjących owadów, pająków motyli lub innych małych stworzeń, które przebywają na terenie lasu iglastego.

Najprawdopodobniej musiały zostać tam uwięzione podczas gęstniejącej żywicy, która poprzez swoją kleistą strukturą nie pozwoliła się im uwolnić, co spowodowało, że insekty pozostały tam na zawsze. Takie okazy są cennym źródłem dla naukowców, a także dostarczają wiedzy o prehistorii.

Bursztynowe lasy obejmują swoim zasięgiem tereny Skandynawskie oraz niektóre części Bałtyku. Na początku żywica trafiała na wodniste tereny, następnie do rzek i zajmowała swoje miejsce przy brzegach płytkiego morza. W ciągu kolejnych lat żywica przybierała inną strukturę, stawała się coraz twardsza, a także zmieniała swoje położenie.

Nosi różnorodne nazwy. Niektórzy mówią na niego abmer, inni jantar, za to geolodzy znacznie częściej używają do jego określenia słowa sukcynit. Jednak jego najpowszechniejsza nazwa to bursztyn, który oznacza płonący kamień.

Więcej informacji na temat bursztynów: https://gentarus.com/pl/bursztyn/