Bursztynowe wybrzeże

Bursztynowe wybrzeże to nazwa nadana bałtyckiemu pasowi przybrzeżnemu położonemu w Kaliningradzie. Jest to obszar znany z wydobycia bursztynu od połowy XIX wieku, gdzie nieprzerwanie, aż do dziś, wydobywa się bursztyn. Złoże położone w Palmnikenskoe i Primorskoe zawierają około 80% światowych złóż bursztynu. Zostały odkryte na zachodnim wybrzeżu półwyspu sambijskiego w 1948 r.

Uważa się, że bursztyn wydobywany w tym rejonie pochodzi z wczesnego Eocenu i późnego Oligocenu. Źródła bursztynu położone są w dolinie prehistorycznej rzeki, w płytkich wodach zatoki. Bursztyn bałtycki można znaleźć na całym terenie wybrzeża bałtyckiego. Jego źródła znajdują się zazwyczaj w warstwie o grubości 1 to 17,m i położone są od 25 do 40 metrów pod powierzchnią. Obok rejonu sambijskiego, naturalny bursztyn można znaleźć na plażach w Niemczech, Polsce i na Litwie.

 

Czasami bursztyn bałtycki można znaleźć na obszarach oddalonych od Bałtyku jak na przykład w południowowschodniej części Anglii. Nawet do 98% bursztynu bałtyckiego wydobywane jest w rejonie sambijskim. Położone tam naturalne złoża mają około 30-40 km, ale niektórzy geolodzy twierdzą, że dodatkowe źródła tego minerału zlokalizowane są poza głównym obszarem wydobycia. Potencjalnym, dużym złożem bursztynu jest Courish Lagoon.

 

Costa de Ambar

Innym wybrzeżem o, którym mówi się ‘bursztynowe’ jest Costambar — czyli wybrzeże Costa de Ambar, położone w zachodniej część Puerto Plata na Dominikanie. To obszar gdzie znajdują się małe kopalnie bursztynu. Wydobywa się w nich bursztyn dominikański. Jest to druga na świecie największa produkcja bursztynu, jednakże w porównaniu do tej prowadzonej w rejonie Bałtyku, jest nieduża.